Më lartë qartësuam se Fikhu është shkenca e cila studion ligjet praktike Islame që burojnë nga shpallja e cila i është zbritur Muhamedit (salallahu alejhi ue selem).
Dijetarët, kur shkruajnë rreth kësaj shkence, në librat e tyre dallojnë në mënyrën se si e bëjnë ndarjen e tematikave që shtjellohen aty. Më e përgjithshmëja është që ndarja të bëhet në dy pjesë:
1. Kismu Ibadat- Pjesa e ceremonive fetare (adhurimeve)[1].
2. Kismu Muamelat - Pjesa rreth rregullave ndërnjerëzore (kodi i së drejtës qytetare)[2].
Burimet e Fikhut (Legjislacionit Islam)
Me burimet e fikhut e kemi për qëllim argumentet në të cilat mbështetet Sheriati dhe nga të cilat nxirren dispozitat islame. Ato janë:
1. Kurani.
2. Suneti.
3. Ixhmaja(Dakordimi i muxhtehidëve të një kohe nga populli i Muhamedit (salallahu alejhi ue selem) për një çështje legjitime.
4. Kijasi(Analogjia).
Alaudin Abazi
Burimijetes.com
15.02.2014
[1]Në këtë pjesë hynë:
-Kapitulli i pastërtisë.
-Namazi. -Betimet dhe zotimet.
-Agjërimi. -Dispozitat e xhamisë.
-Zekati. -Xhihadi.
-Haxhi dhe Umreja. -Ushqimet dhe pijet
-Rregullat e gjuetisë dhe therjes. Për më gjerësisht shih: “Historia e Fikhut”, Eshkar, 25-28.
[2]Në këtë pjesë hynë:
-Martesa dhe divorci.
-Kodi penal.
-E drejta procedurale.
-Shitblerja dhe kontratave të tjera.
-Trashëgimia dhe testamenti, etj. Për më gjerësisht shih: “Historia e Fikhut”, Eshkar, 27-30.