Shejh Ebu Islam Salih bin Taha (Allahu e ruajttë!) thotë:
Sahabët e pyesnin Profetin ﷺpër të mësuar dhe kur mësonin ata punonin me atë që kishin mësuar.
Ndërsa ne kur pyesim dhe dëgjojmë këshillat e lemë punën. Ky është dallimi i rëndësishëm mes nesh dhe tyre (sahabëve).
Pra, Kurani gjendet në mesin tonë po ashtu edhe Suneti, por ata (sahabët) u kapen fort në Kuran dhe Sunet (i mësuan dhe punuan) dhe nuk shikuan djathtas as majtas.
Nuk hodhën vështrimin (nuk u mashtruan) në përparimin e perseëve as të romakëve, por u kapën në Kuran dhe Sunet e punuan.
Dhe ne e kemi Kuranin dhe Sunetin, por ne hodhëm vështrimin (u mashtruam) në përparimin e lindjes dhe perëndimit dhe si pasoje e saj lamë të punuarit me Kuran dhe Sunet. Kjo është -fatkeqesisht- gjendja jonë.
Ndërsa ajo ishte gjendja e tyre, të cilët e hapen (çliruan) dynjanë nga Lindja deri në Perëndimin e saj.
Kurse neve na është ngushtuar dynjaja nga Lindja deri në Perëndimin e saj.
Prandaj nuk ka për t'u përmirësuar ky umet veçse me atë që u përmirësuan dhe të parët e tij, prandaj kthejuni Kuranit dhe Sunetit.
“El-Akideh Evvelen” vëll.2
Përktheu: Unejs Sheme
Burimi Jetes
18.12.2015